Ένα καταπληκτικό και μυστηριώδες σύστημα γήινων σχεδίων υπάρχει στην Κοιλάδα της Νάζκα στο Περού, βόρεια της λίμνης Νάζκα, κάπου 250 μίλια από τη Λίμα. Αποτελείται από πολλές παράλληλες και διασταυρούμενες ευθείες που θυμίζουν δρόμους, κατευθυντήρια μονοπάτια, τα οποία ο κόσμος για πολύ καιρό ονόμαζε «οι δρόμοι των Ίνκας», αλλά με τη διαφορά ότι, αντίθετα από το αληθινό οδικό δίκτυο των Ίνκας αυτοί οι δρόμοι δεν οδηγούν πουθενά και δημιουργούν ένα σύμπλεγμα από τρίγωνα, τετράγωνα, τραπεζοειδή και άλλα γεωμετρικά σχήματα ή απλώς ευθείες γραμμές χωρίς κανένα πρόγραμμα. Άλλες γραμμές όταν φαίνονται από ψηλά, παρουσιάζουν τεράστιες μορφές από πουλιά, αράχνες, χελώνες λεοπαρδάλεις, πιθήκους, φίδια, ψάρια – μέχρι και μία φάλαινα – μία γιγάντια ανθρώπινη φιγούρα, καθώς και άλλα σχέδια άγνωστων αντικειμένων.
Έγιναν από μία άγνωστη φυλή πολύ πριν την εμφάνιση των Ίνκας, ίσως εδώ και δεκαπέντε αιώνες φτιάχνοντας αυλάκια πάνω στο σκληρό έδαφος, σκαλίζοντας σχέδια πάνω στο βράχο και ακόμα υψώνοντας μικρούς συγγενείς λοφίσκους ανάλογα με τη μορφή του εδάφους. Τεράστιες βραχογραφίες είχαν ανακαλυφθεί στη γειτονική περιοχή προηγουμένως, αλλά το όλο σύστημα των «γραμμών» ή «δρόμων» της Νάζκα δεν είχε γίνει αντιληπτό παρά μόνο συμπτωματικά από αεροπλάνο που έκανε μελέτες για κάτι αρδευτικά έργα. Από την επιφάνεια της γης μόλις γίνονταν αντιληπτά. Οδηγώντας στον Παναμερικανικό Αυτοκινητόδρομο για μέσου της Νάκα, περνάει κανείς μέσα από ένα τέτοιο σύμπλεγμα δρόμων αλλά πολύ λίγα πράγματα φαίνονται.
Ωστόσο από τον αέρα η θέα είναι διαφορετική και το εκπληκτικό αυτό σύμπλεγμα σχεδίων και σχημάτων μπορεί να εκτιμηθεί μόνο από ψηλά, απ’ όπου όλα φαίνονται καθαρά παρ’ όλους τους αιώνες που πέρασαν.
Οι γραμμές και τα τεράστια σχήματα καλύπτουν μία έκταση μήκους πάνω από 60 μίλια και μερικές φορές φτάνουν μέχρι τις πλαγιές των γειτονικών λόφων και βουνών σε προεκτάσεις πάνω από 10 μίλια απόσταση. Οι ευθείες γραμμές είναι εντελώς ευθείες σα να μελετήθηκαν από ειδικούς, άλλο ένα ανεξήγητο χαρακτηριστικό τους, αν λάβουμε υπόψη μας το μέγεθος, τον χώρο και την ιστορική περίοδο. Αλλά οι προεκτάσεις αυτών των γραμμών δεν είναι λιγότερο μυστηριώδεις. Μερικές φορές συνεχίζουν για μερικές γυάρδες μόνο και άλλες φορές συνεχίζουν ολόκληρα μίλια, παραμένοντας εντελώς ευθείες διαπερνώντας ένα βουνό.
Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν σχετικά με τη θεωρία ότι αυτές οι γραμμές ήταν προϊστορικοί διάδρομοι προσγειώσεων για πιλότους από το διάστημα, ή ότι ήταν μηνύματα από ταξιδιώτες του διαστήματος, μία πτήση προς τη φαντασία η οποία, κατά παράξενο τρόπο, βρίσκει αντίλαλο στην αρχαία Περουβιανή παράδοση όπου ο μύθος λέει για τη θεά Ορεχόνα που προσγειώθηκε μ’ ένα μεγάλο σκάφος από τους ουρανούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου