Περί μαθηματικών

Πολύ παλιά, στη χαραυγή της παγκόσμιας ιστορίας, βρίσκουμε ένα ανεξήγητο ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και μία ικανότητα για λογαριασμούς με τεράστια ποσά, που αργότερα παραμελήθηκαν στις κλασικές εποχές που γνωρίζουμε καλύτερα, όπως στον Ελληνικό και τον Ρωμαϊκό πολιτισμό. Οι Έλληνες, αν και σ’ αυτούς αποδίδουμε τις γνώσεις που έχουμε σήμερα για τη γεωμετρία και την τριγωνομετρία, δηλαδή στον Πυθαγόρα, τον Ευκλείδη, τον Ιπποκράτη και άλλους (αν και είναι πιθανό να κληρονόμησαν τις γνώσεις αυτές από τη δυναστική Αίγυπτο όπου οι οικοδόμοι ήξεραν από πολύ καιρό το τετράγωνο της υποτείνουσας και άλλα γεωμετρικά στοιχεία), δεν ενδιαφερόντουσαν για μαθηματικούς υπολογισμούς με τεράστια ποσά. Όσο αφορά τους Ρωμαίους και τα μαθηματικά, αξίζει να σημειώσουμε εδώ τη θεωρία με την οποία ένας απ΄ τους πολλούς λόγους για την παρακμή και την πτώση της Ρώμης ήταν πως το σχετικό αδέξιο ρωμαϊκό σύστημα λογαριασμού διαλύθηκε όταν χρειάστηκαν όλο και μεγαλύτεροι υπολογισμοί για να λογαριάζουν χρήματα, αγαθά, πληθυσμούς και εμπόριο στην τεράστια αυτοκρατορία. Οι Ρωμαίοι δεν χρησιμοποιούσαν το μηδέν, αν και η ιδέα του μηδενός υπήρχε πολλούς αιώνες νωρίτερα και, χωρίς το μηδέν, οι λογαριασμοί είναι δύσκολοι για να μην πούμε αδύνατοι.

Οι Βαβυλώνιοι, που μπορούσαν να λύνουν πολλαπλές εξισώσεις, ήξεραν το μηδέν και ήταν σε θέση να κάνουν εύκολους υπολογισμούς με τεράστια ποσά – που εμείς θα γράφαμε με 15 ή 20 αριθμούς – και τους χρησιμοποιούσαν για ημερομηνίες και χρονολογικές περιόδους σε οικουμενική κλίμακα. Εκτός από ένα σύστημα δεκάδων και πολλαπλασιασμού με εικοσάδες, οι Βαβυλώνιοι ή οι προηγούμενοι πολιτισμοί, μας έδωσαν το δωδεκαδικό ή το εξηκονταδικό σύστημα, κατάλληλο όχι μόνο για λεπτά, ώρες, μήνες και χρόνια, αλλά πολύ χρησιμότερο από το δεκαδικό σύστημα στις διαιρέσεις, διότι το 12 διαιρείται από περισσότερους αριθμούς παρά το 10.

Η σημασία του αριθμού 12 σίγουρα θα έγινε αντιληπτή από τους προϊστορικούς αστρονόμους χάρη στην επαναληπτική ανακύκλωση των 12 ζωδιακών αστερισμών και όταν θα αντιλήφθηκαν τη σπουδαιότητα και την καταπληκτική χρησιμότητα του αριθμού αυτού παρατηρώντας τους νυχτιάτικους ουρανούς, οι πρώτοι αυτοί αστρονόμοι θα ένιωσαν σα να είχαν λάβει κάποιο μήνυμα απ’ τους Θεούς.