Η ζωή θεωρείται σαν ένα πεδίο μάχης στο οποίο πρέπει να πολεμήσουμε και τελικά να νικήσουμε ένα πολύ μεγάλο και αδυσώπητο εχθρό: τα αρνητικά μας συναισθήματα, τα οποία δημιουργούν μεγάλη αναταραχή και πόνο στη ζωή μας. Ο θυμός, η υπερηφάνεια, η ζήλεια και όλη γενικά η γκάμα των αρνητικών συναισθημάτων αποτελούν τους στρατιώτες αυτού του εχθρού οι οποίοι έχουν σαν στρατηγούς τους το ΦΟΒΟ και την ΕΛΠΙΔΑ. Αυτοί οι στρατηγοί είναι που στη διάρκεια μιας οποιασδήποτε εμπειρίας μας παρεισφρύουν στο νου μας δημιουργώντας μια δευτερογενή σειρά σκέψεων, οι οποίες εμποδίζουν το άμεσο βίωμα ή απόλαυση αυτού του γεγονότος.
Σκοπός μας είναι να νικήσουμε αυτόν τον εχθρό εκμεταλλευόμενοι όλες τις αρετές της προσωπικότητάς μας. Να είμαστε ήρεμοι και γαλήνιοι. Οι αρετές μας είναι η συγκέντρωση, η υπομονή, η επιμονή η εργατικότητα, η πειθαρχία.
Η πιο σημαντική ιδιότητα είναι η συγκέντρωση. Σημαίνει τη μη απόσπαση, τη μη περιπλάνηση του νου τη συγκεκριμένη στιγμή. Όταν γνωρίζουμε ότι υπάρχει διάσπαση, τότε μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτήν. Έτσι αποδυναμώνουμε τη διάσπαση και τη μετατρέπουμε σε σοφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου