H καταστροφή

Από την αρχαία Ινδία μέχρι την αρχαία Αμερική, περνώντας απ' όλες σχεδόν τις χώρες και προς όλες τις κατευθύνσεις, βρίσκουμε το ίδιο μοτίβο επαναληπτικών καταστροφών που εξαφάνιζαν σχεδόν ολόκληρη την ανθρωπότητα αφήνοντας μόνο μερικούς επιζώντες, που γλύτωναν πηγαίνοντας να κρυφτούν σε σπηλιές, ζητώντας καταφύγιο σε ψηλά βουνά ή επιπλέοντας σε βάρκες και κιβωτούς. Στις περισσότερες παραδόσεις, οι επιζώντες περιλάμβαναν έναν εκλεκτό, που τον συνόδευε μία ή περισσότερες γυναίκες, καμία φορά με ολόκληρες οικογένειες και μερικές φορές και με μία συλλογή από ζώα και πουλιά των οποίων τα είδη άλλαζαν σύμφωνα με την περιοχή όπου γίνονταν η καταστροφή. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι επιζώντες γυρνούσαν και άρχιζαν από την αρχή το δύσκολο σκαρφάλωμα προς τον πολιτισμό.

Μερικές φορές η καταστροφή θεωρείται σαν μία παγκόσμοα πλημμύρα, όπως στην ιουδαιοχριστιανική παράδοση που επικρατεί σε όλη την αρχαία Μέση Ανατολή ή σαν μία σειρά από πολλούς κατακλυσμούς, όπως στην περίπτωση των ινδικών παραδόσεων, όπου ο θεός Βισνού, ο Φύλακας, έσωσε κατά περιόδους την ανθρωπότητα από εννέα μεγάλες καταστροφές και πιθανόν να τη σώσει και από τη δέκατη.

Στο αρχαίο Μεξικό οι Τολτέκοι υπολόγιζαν ότι ο κόσμος είχε τελειώσει τρεις φορές και είχαν ενσωματώσει αυτή τη δοξασία στο ημερολόγιό τους το οποίο αργότερα υιοθέτησαν οι Αζτέκοι.  Σύμφωνα με την ημερολογιακή παράδοση των Τολτέκων, η πρώτη περίοδος της γης λεγόταν Νερό-Ήλιος και η γη καταστράφηκε από πλημμύρες, η δεύτερη περίοδος λεγόταν Γη-Ήλιος και ο κόσμος καταστράφηκε από σεισμούς. η τρίτη περίοδος λεγόταν Άνεμος-Ήλιος και την καταστροφή την προκάλεσαν οι κοσμικοί άνεμοι. Τώρα βρισκόμαστε στην τέταρτη περίοδο, που λέγεται Φωτιά-Ήλιος και θα τελειώσει με μία τρομακτική παγκόσμος πυρκαγιά, μία πρόβλεψη αρκετά πετυχημένη την οποία αποδέχονται και μερικοί από τους σύγχρονους προφήτες της πυρηνικής καταστροφής.