Τσουκνίδα

Το φυτό αυτό περιέχει ένα οξύ που προκαλεί φαγούρα αμέσως μετά την επαφή με το φυτό. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού βρίσκονται στα φύλλα και στον χυμό του. Χρησιμότητα: υπέρταση, σεξουαλική ανικανότητα ή ψυχρότητα, ρευματισμοί, αναιμία, αρθρίτιδα, ορχίτιδα, παράλυση.

Σπαθόχορτο

Γνωστό και ως βάλσαμο και βαλσαμόχορτο. Στην αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν σαν επουλωτικό στις πληγές που γινόντουσαν από τα σπαθιά, εξ ου κι η ονομασία του "σπαθόχορτο". Τα φύλλα αυτού του φυτού είναι φωτεινά κίτρινα-πορτοκαλί και τα πέταλα συνήθως κίτρινα. Όταν γυρίσουν προς το φως, αποκαλύπτουν ημιδιαφανείς στιγμές, που δίνουν την εντύπωση πως είναι διάτρητες. Οι κουκίδες αυτές δεν είναι όμως τρύπες, αλλά έγχρωμα αιθέρια έλαια και ρητίνες. Αν τρίψει κανείς τις μαύρες αυτές κουκίδες που έχουν τα 5 πέταλα με τα δάχτυλά του, αυτά θα γίνουν κόκκινα. Για πολλούς φυτοθεραπευτές, αυτές οι κουκίδες περιέχουν μερικά από τα πιο πολύτιμα και αποτελεσματικά φυτικά συστατικά.

Ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν σαν διουρητικό, επουλωτικό, εμμηναγωγό, αιμοστατικό. Χρησιμοποιείται επίσης σαν αντισπασμωδικό και βελτιωτικό της ποιότητας του ύπνου σε αϋπνίες και στο έλκος στομάχου.

Εξωτερικά χρησιμοποιείται αφού εκγχυλισθεί το φρέσκο φυτό σε ελαιόλαδο για πολλές ημέρες (40 έως 50) σαν άριστο επουλωτικό σε πληγές και εγκαύματα πρώτου βαθμού.

Συκιά

Ο καρπός της καταναλίσκεται νωπός ή ξερός. Επίσης ο γαλακτώδης χυμός που προκύπτει από τα φύλλα έχει φαρμακευτικές ικανότητες. Χρησιμεύει στη φαρυγγίτιδα, στο συνάχι, στον κοκίτη, στην ευλογιά, στην δυσκοιλιότητα και στον βρογχίτη.

Σκόρδο

Ο βολβός του είναι άριστος κατά της αρθρίτιδας και της υπέρτασης. Χρησιμότητα: φαρυγγίτιδα, νευρώσεις, λαρυγγίτιδα, αρτηριοσκλήρωση, βρογχοκήλη.

Σέλινο

Όλα τα μέρη του φυτού θεωρούνται φαρμακευτικά με αντιπυρετικές, αντιρευματικές, διεγερτικές και τονωτικές ικανότητες.

Ραδίκι

Είναι γνωστό με τα ονόματα πικραλίδα, παπαδουλιά, πικροράδικο. Η ρίζα του που συλλέγεται οποιαδήποτε εποχή καθώς και τα φύλλα του, έχουν φαρμακευτικές ικανότητες. Χρησιμότητα: πυρετός, υπατικές παθήσεις.

Πράσο

Είναι γνωστό και με το όνομα πικροροδάκινο. Η ρίζα του που συλλέγεται οποιαδήποτε εποχή καθώς και τα φύλλα του έχουν φαρμακευτικές ικανότητες. Χρησιμεύει για την αρθρίτιδα, τη λαρυγγίτιδα, τη λιθίαση, τη φαρυγγίτιδα και την αρτηριοσκλήρωση

Πουρνάρι

Το πουρνάρι ακούγεται και με το όνομα κατσόπρινος, κατασιδοπρίναρο, πιρνάρι κ.α. Εκτός από τη χρησιμότητα του ξύλου του, η ρίζα του έχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Το μάζεμα της ρίζας γίνεται το Φθινόπωρο. Χρησιμότητα: έλκος στομάχου - δωδεκαδάκτυλου, ίκτερος, φακίδες, άσθμα, ατονία, φυματίωση.

Πορτοκαλιά

Τα άνθη και τα φύλλα της είναι αντισπασμωδικά και εφιδρωτικά. Ο χυμός πορτοκαλιού καταπολεμά το σκορβούτο. Και η φλούδα της επίσης είναι θεραπευτική. Χρησιμότητα: αρθρίτιδα, βρογχοκήλη, δυσκοιλιότητα, ουλίτιδα.

Πιπεριά

Είναι φυτό που το αφέψημα των καρπών του είναι άριστο κατά της υδρωπικίας. Έχει ορεκτικές και διεγερτικές ικανότητες.

Πικροδάφνη

Όλο το φυτό έχει θεραπευτικές ιδιότητες, για καρδιοπάθειες και δερματοπάθειες Έχει λευκά άνθη, ρόδινα ή πολύχρωμα με ευχάριστη οσμή. Είναι επίσης γνωστή και σαν αροδάφνη και φυλλάδια.

Πεύκο

Η ρητίνη του πεύκου που χρησιμοποιείται για την παρασκευή ρετσίνας, έχει και θεραπευτικές ιδιότητες και χρησιμεύει για νευραλγίες, δηλητηριάσεις και βήχα.

Πεπόνι

Ο χυμός του έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται στην αρθρίτιδα, στη δυσκοιλιότητα, στη νεφρίτιδα, στις αιμορροΐδες και την κυστίτιδα.

Πατάτες

Η γνωστή μας πατάτα που καταναλώνεται ευρέως για τη νοστιμιά της και την θρεπτική της αξία. Χρησιμότητα: ρευματισμοί, χιονίστρες, αποστήματα

Παντζάρι

Ο χυμός αυτού του φυτού, όπως και της ρίζας του, αποτελεί φάρμακο για ασθένειες. Χρησιμεύει επίσης για την πιτυρίδα και την αλωπεκία.

Πανσές

Το φυτό αυτό καλλιεργείται στον Ελληνικό χώρο για τα όμορφα και πολύχρωμα άνθη του. Χρησιμότητα: ρευματισμοί, έκζεμα, λειχήνες προσώπου.

Ντομάτα

Η ντομάτα έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνες, σίδηρο και άλλα στοιχεία. Χρησιμότητα: ρευματισμοί, σκορβούτο, αναιμία, δυσκοιλιότητα

Μυρτιά

Θα τη συναντήσουμε επίσης με τα ονόματα σμερτιά, μυρσίνη, μερσυνιά. Έχει καλό ξύλο και είναι φυτό διακοσμητικό. Από τα φύλλα του παίρνουμε το μυρτέλαιο. Χρησιμοποιείται για τα εξανθήματα, τον οδοντόπονο, την ταινία, για δερματοπάθειες, για αιμορραγίες και τη διάρροια.

Μολόχα

Τη συναντάμε σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Η συλλογή των ριζών το Φθινόπωρο και των φύλλων και λουλουδιών το Καλοκαίρι, αποτελούν στοιχεία με φαρμακευτικές ιδιότητες. Χρησιμότητα: δερματοπάθειες, έλκος στομάχου - δωδεκαδάκτυλου, βήχας. Επίσης, αν τρίψουμε τα φύλλα της μολόχας πάνω σε τσιμπήματα τσουκνίδας, φεύγει ο κνησμός μέσα σε λίγα λεπτά

Μαρούλι

Με τα φύλλα του φτιάχνουμε υπέροχες σαλάτες. Με μικρές τομές στο βλαστό του μαρουλιού, παίρνουμε ένα χυμό με φαρμακευτικές ιδιότητες για τη γρίπη, για τα εγκαύματα, τον ίκτερο, τις νευρώσεις, την παχυσαρκία, την ταχυκαρδία και τον βήχα.

Μαϊντανός

Ακούει επίσης στα ονόματα κουδουμέντο, μακεδονήσι, μυρωδιά και περσίμουλο. Χρησιμότητα: αμοιβάδωση, ακμή, εξανθήματα, ίκτερος, πυρετός, υδρωπικία, ωτίτιδα, υπέρταση, νευραλγία, κατάγματα, διάρροια, βρογχοκήλη.

Είναι θάμνος και ακούει επίσης στα ονόματα αλυγαριά, λυγιά, λίγος, άγρια λεβάντα, καναπίτσα. Οι καρποί, τα σπέρματα και τα φύλλα έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες. Χρησιμεύει για δερματοπάθειες, δηλητηριώδη δαγκώματα και είναι διουρητικό.

Λινάρι

Είναι το γνωστό λινάρι που χρησιμοποιείται ευρέως στην ύφανση λινών υφασμάτων. Τα σπέρματά του έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμεύουν για τη νεφρίτιδα, τη βρογχίτιδα, την εντερίτιδα και τη γαστρίτιδα.

Λεύκα

Τη συναντάμε σε περιοχές που υπάρχουν άφθονα νερά. Η φλούδα της έχει αντιπυρετικές ιδιότητες, ενώ τα "μάτια" είναι φάρμακο με διουρητικές ικανότητες.

Λεμονιά

Μεγάλες εκτάσεις της πασίγνωστης λεμονιάς καλλιεργούνται στη χώρα μας. Κι αυτό γιατί το λεμόνι είναι απαραίτητο στην παρασκευή φαγητών στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική. Ο χυμός του λεμονιού είναι άριστος κατά των ρευματισμών και της αρθρίτιδας Η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C, τον κάνει ιδανικό για την καταπολέμηση του σκορβούτου. Χρησιμότητα: σκορβούτο, γρίπη, διφθερίτιδα, πυρετός, τριχόπτωση, ίκτερος, λιποθυμία, αιμορραγίες.

Λάχανο

Είναι αυτοφυές αλλά καλλιεργείται όμως για την χρησιμότητά του σαν λαχανικό. Περιέχει βιταμίνες A, B, C. Χρησιμοποιείται για οφθαλμίτιδα, πλευρίτιδα, παράλυση, σκορβούτο, εγκαύματα, ευλογιά, νευρίτιδα, έκζεμα.